Jeżeli zamierzasz do Itaki dotrzeć,
życz sobie długiej wędrówki,
pełnej przygód i doznań.
Nie obawiaj się Lestrygonów i Cyklopów,
ani gniewnego Posejdona;
nigdy nie spotkasz ich na swojej drodze,
jeśli myśl twa będzie wzniosła, jeśli czyste
wzruszenie ogarnie twój duch i ciało.
Lestrygonów i Cyklopów,
gniewnego Posejdona nie spotkasz,
jeśli ich nie kryjesz w głębi własnej duszy,
jeśli dusza ta nie wznieci ich przed tobą.
Życz sobie długiej wędrówki
i wielu letnich poranków,
w których z rozkoszą i radością
podpłyniesz do portów nieznanych
zatrzymując się u fenickich kupców,
zakupisz cenne towary,
perły i korale, bursztyny i hebany,
wszelkie rozkoszne wonności
– jak najwięcej tych rozkosznych wonności.
Odwiedź wiele miast egipskich,
by uczyć się, uczyć od mądrych ludzi.
Zawsze w pamięci musisz mieć Itakę.
Dotarcie do niej jest twoim przeznaczeniem.
Ale bynajmniej nie spiesz się w podróży,
lepiej by ona trwała wiele lat,
choćbyś nawet miał jako stary dotrzeć do wyspy,
bogaty we, co uzyskałeś po drodze,
nie oczekując bogactw od Itaki.
Tę piękną podróż dała ci Itaka,
bez niej nie wyruszyłbyś w drogę.
Niczego więcej już nie może ci zaofiarować.
I choćbyś ją zastał biedną – wcale cię nie oszukała.
Wrócisz tak mądry i doświadczony,
zrozumiesz co znaczy Itaka.
tłumaczył Nikos Chadzinikolau
