„Ze szkła powstałaś”
Chłodny łuk zatrzymuje światło – ulotna wdzięczność;
bezkształtne wspomnienie skute lodem. Kwarc szepcze pod żarem pieca –
echo pradawnego ostrza obsydianu, obietnica niegdyś ostra i nagła w kamieniu… Dziś zaokrąglona tęsknotą, uwięziona w bursztynowym spojrzeniu.
Szkło borokrzemowe przeobraża się: powolny rozkwit pod bezlitosnym wzrokiem czasu – nie tak płynne (jak głosiły opowieści), lecz schodzące; ledwie zauważalnie… sunące w dół od ciepła,
zapomniana temperatura oznaczona jedynie delikatnością – łuk subtelniejszy.
Szkło oddycha sekretami – historia rozpuszczona we wzbiciu światłości. Przelotna linia jak cień wspomnianego uśmiechu…
Pamiętasz to uczucie? Dotyk tęsknoty tak namacalny, że można go było poczuć niczym słońce na nagiej skórze… Teraz – jedynie pamięć –
widmo w rozkwicie żaru.
Jest późno;
szkło przeobraża się pod moim wzrokiem i zaczynam rozumieć – kryształowa pewność ponad wszelką zmianą…
Ręce artystki bawią się kobaltem… błękitne westchnienie nieruchomej nocy.
Dawid Jary
Wrocław 2025 r.
—
Wernisaż szkła artystycznego Justyny Dżaman
Galeria Dede
https://galeriadede.com/
—
Fotografiki skomponował Dawid Jary.
Aparat: Nikon F, zmodyfikowany do współpracy z niestandardową optyką (Fmod).
Obiektyw: Nikkor Fmod.
Wszystkie fotografiki są w formacie RAW, nie były poddawane cyfrowej edycji.
