„Budowanie promienia”
Zimny początek tego poematu,
w którym widzimy, jak miasto powstaje wokół starej mapy
i nowe światła zapalają się na tej ciemnej ziemi –
tam, gdzie kiedyś znajdował się plac Tauentziena.
Budujemy promień, który oślepia nas początkowo,
lecz wkrótce po rozpoczęciu budowy – czas mija szybko,
a promień staje się ostrzejszy,
jego kontur wyraźniejszy. Pięknie spoglądać na niego nocą, kiedy w oknach zapalają się światła – a jednak nadal czujemy jego chłód w kościach.
Budujemy promień, który oślepia nas początkowo,
ale niedługo potem życie zaczyna wypełniać te ostre linie –
widzimy promienie ludzkiej energii,
iskry rozświetlające każdy zakątek. Muzyka dobiega z okien –
barów pełnych ludzi bawiących się dobrze – i śmiech napełnia również te puste place,
gdy tańczymy w ich rytm.
Budujemy promień, który oślepia nas początkowo,
jednak jego moc przezwycięża chłód naszych serc.
Dawid Jary
Wrocław 2025 r.
—
Fotografiki skomponował Dawid Jary.
Aparat: Nikon F, zmodyfikowany do współpracy z niestandardową optyką (Fmod).
Obiektyw: AmiJar T5 – własnej konstrukcji, ogniskowa 260 mm, przysłona f/64.
Wszystkie fotografiki są w formacie RAW, nie były poddawane cyfrowej edycji.
